diwun
Prof. Dr. Ethem Derman’ ın kaleminden…
Bu kuramı destekleyen en büyük kanıt gökcisimlerinin içinde
oluşumlarından kalan bir sıcaklığın olması. Bezer ikinci kanıt ise
tedirginlik etkisi ile uyduların iç ısılarının artması. Çok tipik iki
örnek de Jüpiter’in ısıttığı Europa ve Satürn’ün enerji aktardığı
Enceladus. Özellikle sonuncu uydunun güney kutbundan fışkıran suyun
hemen donarak buz yağmuru oluşturması,
ileri sürülen buzların altında okyanus olması kavramını
güçlendirmektedir. Jüpiter’in daha dışta bulunan Galileo uyduları
Callisto ve Ganymed’de de yine kalın buz katmanının altında okyanuslar
olduğu ileri sürülmektedir.
Buradaki fotoğraf ise aynı kavramın
Pluto’nun uydusu Charon’a uygulanmış şekli. Charon’un okyanuslarından
Pluto’nun görünüşünü bir ressam çizimi ile görmektesiniz. Bu uydu şimdi
Pluto ile senkronize olmuş durumda yani bizim ayımız gibi hep aynı
yüzünü Pluto’ya göstermektedir. Fakat bu evreden önce sözkonusu
tedirginlik kuvvetleri etkiliydi ve Charon’un yüzeyinde ki buzları
çatlatmış olabilir düşüncesi Amerikalıları çok sevindiriyor. Bu
çatlaklar o kadar derin olabilir ki altındaki okyanusları görme
zamanımız geldi diyorlar.
Pluto’nun gezegenlikten atıldığı 2006
yılında “Yeni Ufuklar” adlı uzay aracını NASA fırlattı ve 2015 yılının
Temmuz ayında hedefine ulaşacak olan bu uzay aracının göndereceği
bilgiler tüm ABD vatandaşları tarafından merakla beklenmektedir. ABD’nin
tek bulduğu gezegen Pluto’nun ikinci lige düşürülmesini bir türlü
hazmedemiyenlere bilim insanları da duymak istediklerini vermekte
gecikmiyorlar. Yüzey sıcaklığı -229 C olan buzlar dünyasından bakalım
ne haberler gelecek. Benim ilk beklentim onun da bir halkası olduğu
şeklinde. Sevgilerimle…
