diwun
Höllük eskiden bebek bezi yerine kullanılan bir çeşit topraktır
“Eledim eledim höllük eledim.
Aynalı beşikte bebek beledim .
Büyüttüm besledim , asker eyledim .
Gitti de gelmedi , buna ne çare .”
Bu asker türküsünü bilirsiniz . Şimdilerde hazır bezler var. Bir nesil önce de naylon muşamba üzerine kumaş bezler vardı . Peki ondan önce ne varmış biliyor musunuz ?
Sobanın icat edilmediği zamanlarda , kışları sert ve uzun geçen yerlerde .
Göçebe olarak çadırda yaşayanlar , binlerce yıldır bebeklerini bu şekilde büyütmüş .
İnsanın kafasını çalıştırıp , çaresizlik karşısında yavrusunu korumak için geliştirdiği bir yöntemdir bu .
Her toprağa bebek belenmezmiş . Höllük kil ağırlıklı çok emici bir toprak imiş . Belli ocakları varmış . Bir iki metre derinden çıkarılır , çuvallarda eve getirilip elenir , güneşe serilip iyice kurutularak eve istif edilirmiş .
Bu toprak her seferinde ateşte iyice kavrulur , ılık hale gelince üç parçadan oluşan höllük bezine serilerek usulüne uygun şekilde bebek kundaklanır imiş .
Çocuk hem sıcak kalır üşümez ,hemde çişi toprak emer , çişin eder , çişin eder poposu kuru kalır imiş . Ayrıca mantar ve pişik olmaz imiş .
Tabiiki her devirde olduğu sıcak toprağa yatırıp çocuğun tenini yakan, toprağı kavurmayıp , başka toprağı höllük toprağı sanıp beşiriksiz analarda varmış.
Biraz eskilere gidelim dedim.
