Hırvatistan’da bir tümülüste kazı yapan arkeologlar, adak hediyesi olabilecek 2.500 yıllık bir İlirya miğferi keşfettiler.
Hırvatistan’da bulunan 2.500 yıllık miğferin mezar hediyesi olabileceği düşünülüyor. Bulgu, bir zamanlar Balkan Yarımadası’nı işgal eden daha az bilinen bir kültürün ritüellerine dair içgörüler sunuyor.
Hırvatistan’daki arkeologlar, bir zamanlar antik Yunanistan ve Roma’nın çevresinde yaşayan bir grup kuzeyli “barbar” olan İliryalılara ait olan 2.500 yıllık bir miğferi ortaya çıkardılar. Nadir eser, belirli bir mezar alanında bulunan ikinci İlirya miğferi ve korunma durumu araştırmacıları oldukça şaşırttı.
Arkeolog Marta Kalebota, Hırvatistan’ın güneyindeki bir yarımada olan Peljesac’taki eski bir mezarlıkta miğferleri keşfeden kazı ekibinin bir parçası. Araştırmacılar ilk zırh parçasını 2020’de, ikincisini ise bu baharda buldular.
Bu keşif Kalebota’nın olağanüstü hissetmesine neden oldu. Bu inanılmaz bir keşifti, özellikle de bölgede türünün ikinci örneği olması nedeniyle.
Kazı çalışmalarına dahil olan Dubrovnik Müzeleri’nden yapılan açıklamaya göre miğfer, mezarlıktaki mezarların yanındaki duvarlı yapıya gömülmüştü.
Bu neredeyse kesinlikle bir adak sunusuydu. Önceki miğferin tarihi MÖ 4. yüzyıla kadar uzanıyor. Kazı başkanı Hrvoje Potrebica, yeni bulunan miğferin MÖ 6. yüzyıl kadar eski olabileceğini söylüyor.
Ekip, söz konusu miğferleri, her biri birden fazla kişilik mezar içeren çok sayıda tümülüse sahip Gomile arkeolojik alanında buldu. Tümülüslerin yapıldığı dönemde bölge, Yunanların İliryalılar adını verdiği bir topluluğun eviydi.
Çeşitli kabilelere ve krallıklara bölünmüş İliryalılar, Batı Balkan Yarımadası’nda, şu anda Hırvatistan, Bosna-Hersek, Karadağ, Arnavutluk ve Yunanistan’ın kapladığı toprak parçasında geliştiler. Daha sonra, MÖ 3. ve 2. yüzyıllarda yavaş yavaş Romalılar tarafından ele geçirildiler ve MÖ 168’de Roma İmparatorluğu’nun bir parçası oldular.
Dubrovnik Müzeleri müdürü Domagoj Perkić, İliryalıların yeni keşfedilen miğferi savaşta kullanmış olsaydı, bunun düşman üzerinde bir etki yaratacağını söylüyor. “Bir savaşın arifesinde, güneşin altında, başında parlak bir miğfer bulunan bir savaşçıyı hayal etmeye çalışın. İşte o an bile düşmanda dehşete neden olurdu”
Potrebica, miğferin görünüşte mükemmel durumda olduğunu ekliyor. “Miğferin bulunduğu bireysel taş mezar, tümülüsteki diğer mezarlardan ayrı; bu da onun ölen atalara sunulduğunu veya belirli bir kişi veya mezarla değil tümülüsün tamamıyla ilgili bazı kült uygulamaların bir parçası olduğunu düşündürüyor”
Arkeologların Gomile mezarlığında bulduğu tek mezar eşyası miğferler değil. Ayrıca takılar, kostümler ve aksesuarlar da ortaya çıkarıldı. Her iki miğferin de bireysel kalıntılardan ayrı olarak gömülmesi, bu özel hediye türünün belirli bir kişiye yönelik olmaktan ziyade toplumsal olduğunu gösteriyor.
Yapılan açıklamaya göre Peljesac, Doğu Adriyatik kıyısındaki en önemli arkeolojik bölgelerden biri ve miğferler, araştırmacıların MÖ son bin yılın ikinci yarısındaki İlirya cenaze ritüelleri hakkındaki anlayışına katkıda bulunuyor.
Smithsonian Magazine. 8 Mayıs 2024.
Comments